بازنگری در روش کاربردهای مطالعاتی و تحقیقاتی PSIAC

مدل PSIAC صورت گسترده ای در قالب طرح های مطالعاتی و تحقیقاتی فرسایش و رسوب و در بخش های اجرایی و تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرد. بررسی تعداد زیادی از گراش طرح های موجود، نشان دهنده وجود اشکالات عمده و اساسی در نحوه بکارگیری مدل می باشد. در نظر گرفتن واحدهای کاری به اصطلاح همگن و اعمال روش متوسط گیری وزنی برای هر یک ازعوامل مدل PSIAC در این واحدها از جمله اشکالات موجود بر اینگونه طرح ها می باشند. انتخاب واحدهای کاری همگن که به طور سلیقه ای و با روی همگذاری تعدادی از نقشه های پایه صورت میگیرد و متوسط گیری وزنی عوامل 9 گانه مدل در این واحدها نیز که عموما بیش از دوبار اعمال میگردد، منشا بروز خطاهای عمده ای درنتیجه می شود. مقاله حاضر معرفی کننده روشی صحیح درکابرد مدل است که از بروز خطاهای ناشی از دو منبع اساسی فوق جلوگیری به عمل می آورد و در این روش نیازی به فرض واحدهای همگن نیست و از متوسط گیری وزنی عوامل نیز استفاده نمی شود. در روش پیشنهادی که در محیط GIS به اجرا در می آید و نحوه انجامان در این مقاله تشریح شده است. فاکتورهای 9 گانه PSIAC بر روی لایه های ذیربط الحاق شده و با روی هم قرار دادن مستقیم این لایه ها، مقدار رسوبدهی حوزه حاصل می گردد. با استفاده از روش پیشنهادی نه تنها از بروز خطاهای فوق جلوگیری به عمل می اید، بلکه مناطق با حساسیتهای مختلف به فرسایش نیز از یکدیگر قابل تفکیک بوده و بر اساس نوع کاربری، شیب، زمین شناسی ، خاک، زیر حوزه و ... مقدار آن قابل محاسبه خواهد بود. در این مقاله همچنین نتایج حاصل از براورد رسوبدهی یک حوزه آبخیز 900 هکتاری را به دوروش پیشنهادی و سنتی، مورد مقایسه قرار گرفته است. این نتایج نشان دهنده وجود یش از 50 متر مکعب اختلاف در میزان رسوب سالیانه براورد شده است.