مدیریت مخازن با استفاده از روش های بهینه سازی پویا DPSA ,FDP و MIDP

برنامه ریزی پویا به علت قابلیت حل مسائل خطی و غیرخطی و تطبیق آن با مسائل منابع آب از محبوبیت خاصی برخوردار است ولی کارائی روش کلاسیک آن در بهینه سازی سیستم های چند مخزنه به علت بعددار شدن محدود می باشد. در این تحقیق الگوریتم برنامه ریزی پویای تا شده (FDP) بررسی و مدل آن توسعه داده شده است و به صورت مطالعه موردی برای بهره برداری بهینه از سیستم چهار مخزنی Larson مورد استفاده قرار گرفته و نتایج آن با نتایج برنامه ریزی پویای افزایشی چند لایه و برنامه ریزی پویا با تقریب های متوالی مقایسه شده و نتایج نشان می دهد که روش پویای تا شده بر خلاف سایر روش های برنامه ریزی پویا نیاز به انتخاب مسیر اولیه ندارد و ضمنا حجم ماتریس مورد نیاز جهت ذخیره اطلاعات در روش برنامه ریزی پویای تا شده به مراتب کمتر از روش های دیگر می باشد.