بازخوانی نقش پنجره درمعماری سنتی ایران به منظور ارایه راهکارهای جدید ازدیدگاه روانشناسی محیط

بهره برداری ازنورروز درمعماری علاوه برتامین نیازهای روانی و جسمی انسان مصرف انرژیهای فسیلی را نیز کاهش میدهد ازاین دیدگاه معماری سنتی غنی کشورما دستاوردها و تجربیات ارزشمندی دارد که نیازمند بازشناسی و معرفی به جامعه معماری ایران و جهان است تحقیق حاضر درمورد واکاوی و بازشناسی این ویژگیها و پارامترها که بدست فراموشی سپرده شده درمورد پنجره باهویت که بتواند روح رادرکالبد ساختمان بدمد پدیدامده است که دراین مسیر به بررسی جهت گیری و شیشه رنگی و پنجره های مشبک درساخت و نصب پنجره ها درساختمانهای سنتی و مقایسه آن با ساختمانهای حال حاضر پرداخته است وهمچنین راهکارهایی چون استفاده ازنقوش با هویت و اصلاتی چون شمسه و ترکیب آن با شیشه های رنگی ازدیدگاه روانشناسی محیط پیشنهاد کرده است امید است که این مقاله بتواند کمکی درراستای برگردان هویت وروح به پنجره های امروزی بابهره گیری ازاصلوب معماری سنتی ایرانی کرده باشد