پترولوژی و ژئوشیمی سنگهای آتشفشانی ائوسن حاوی کانی زایی مس در جنوب غرب فهیاز، شمال شرق اصفهان

ناحیه مورد مطالعه در تقسیمات زمین شناسی ایران، در ایران مرکزی قرار دارد. منطقه مورد مطالعه در واقع بخشی از زون آتشفشان ارومیه- دختر است و در جنوب جاده نائین- شهراب- زواره، غرب کوه شهراب و کوه چال زنگال و در جنوب کوه شیرخانی و جنوب شرقی کوه دمپان می باشد.سن سنگ های آتشفشانی ائوسن می باشد و عمدتا آندزیت بازالت و آندزیت پیروکسن دار می باشند. همچنین سنگ های آذر آواری همچون توف در این منطقه دیده می شوند.. این سنگ ها دارای بافت میکرولیتیک پورفیریک، غربالی، حفره ای، جریانی، اینترسرتال،گلومرو پورفیریک، اینترگرانولار و ساب افیتیک در نمونه دستی عموماً دانه ریز تا دانه متوسط می باشند و از نظر کانی شناسی دارای پیروکسن، پلاژیوکلاز، کوارتز و آمفیبول و کانی های فرعی اپیدوت، کلریت، کلسیت و کانه های فلزی می باشند. این سنگ ها از دگرسانی مصون نمانده و در برخی نقاط شدت آلتراسیون بسیار بالا به علت قرارگرفتن در شرایط هیدروترمال دیده می شود. بر اساس داده های زمین شیمیایی نمودارهای عناصر جزئی و کمیاب و. مشاهدات کانی شناسی، سنگ شناسی و ژئوشیمیایی نشان می دهد که ماگمای سازنده این توده جزء سری ساب آلکالن و از نوع کالک آلکالن بوده و از نظر درجه اشباع از آلومینیوم (ASI) متاآلومین می باشد. نیز روابط صحرایی، ویژگی های ژئوشیمیایی و کانی شناسی نشان می دهند که این سنگ ها در یک شرایط قوس آتشفشانی مرتبط با حاشیه فعال قاره ای تشکیل شده اند و گمان می رود که متاثر از پدیده فرورانش می باشند. نمودارهای عناصر کمیاب سنگ های ولکانیکی نسبت به کندریت و گوشته اولیه، مبین غنی شدگی آن ها از عناصر کمیاب سبک و تهی شدگی از عناصر کمیاب سنگین می باشد، که احتمالاٌ دلالت بر مشتق شدن آن ها از یک گوشته متاسوماتیزه است. سنگ درونگیر ماده معدنی آندزیت می باشد. کانی های باطله سیلیس، و کلیست می باشند. کانه زایی در این منطقه بصورت ساختار رگه ای و تمرکز در درون افق های برشی وشکستگی های موجود است. ژنز این کانسار گرمابی همراه با توده های نفوذی و تیپ آن از نوع اپی ترمال می باشد.