بررسی شیوع آلودگی به نوزاد نماتود اوسترونژیلیدس در بعضی از ماهیان استخوانی دریای خزر و حوضه آبریز آن

هدف: بررسی میزان شیوع آلودگی به نوزاد نماتود اوسترونژیلیدس در گونه های مختلف ماهیان استخوانی و مقایسه آلودگی در بین این گونه ها. طرح: مطالعه توصیفی: حیوانات: 373 نمونه از 12 گونهمختلف ماهیان استخوانی شامل کپور (42 قطعه)، اردک ماهی (60 قطعه)، کاراس (42 قطعه)، سیم (50 قطعه)، سوف حاجی طرخان (36 قطعه)، سیاه کولی (50 قطعه) سفید کولی (50 قطعه)، سس ماهی (5 قطعه)، ماش ماهی (5 قطعه)، گاوماهی شنی (14 قطعه)، گاو ماهی سربزرگ (12 قطعه) و گاو ماهی خزری (7 قطعه). روش: بریدن دیواره حفره شکمی ماهیان و خارج کردن امعا و ا حشا، باز کردن دیواره روده و بررسی وجود انگل در محتویات روده توسط بینوکولار، بررسی ا ندامهای احشایی از قبیل تخمدان، بیضه، کبد و سایر ا ندامها برای مشاهده انگل، ایجاد برش بر روی عضلات با فواصل 1 سانتیمتر برای مشاهده کیست انگل، جدا کردن، ت ثبیت با اتانول 70 درصد، شفاف کردن با لاکتوفنل و شناسایی به کمک کلیدهای تشخیص انگل شناسی (9). تجزیه و تحلیل آماری: توصیف کمی. نتایج: آلودگی به نوزاد اوسترونژیلیدس در ا ردک ماهی (با شیوع 5 درصد و میانگین شدت آلودگی 5/33 عدد)، سوف حاجی طرخان (با شیوع 33/3 درصد و میانگین شدت آلودگی 1/5 عدد). سس ماهی، ماش ماهی، گاو ماهی شنی (با شیوع 35/7 درصد و میانگین شدت آلودگی 8/4 عدد)، گاو ماهی سربزرگ (با شیروع 50 درصد و میانگین شدت آلودگی 10/8 عدد) و گاوماهی خزری (با شیوع 14/3 درصد و میانگین شدت آلودگی 1 عدد) مشاهده شد. نوزادان این انگل از عضلات، تخمدان، حفره صفاق، روی کبد و بیضه ماهیان جدا شدند. نتیجه گیری: نکته قابل توجه در این بررسی تنوع گونه های ماهیانی است که آلودگی به این انگل را در خود نشان می دهند اما به رغم این تنوع، فراوانی و شدت آلودگی به این انگل هم در محیط دریا و هم آب شیرین کم بوده است. آلودگی به این انگل در گونه های دریایی و نهاجر، بیش از ماهیان آب شیرین بود. آلودگی سس ما هی، ماش ماهی، گاو ماهی شنی، گاوماهی سر بزرگ، گاو ماهی خزری و سوف حاجی طرخان به نوزاد اوسترونژیلیدس، برای اولین بار از ایران گزارش می شود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 1، 41-37.