تغییر تعداد یاخته های کلراید در تیغه ثانویه و رشته های آبششی ماهی زروک پرورشی (.Scatophagus argus L) در شوری های مختلف

زمینه مطالعه: ماهیان یوری هالین ساکن مصب همانند ماهی زروک (.scato phagus argu L) در محیط طبیعی زندگی، به طور پیوسته با تغییرات شوری مواجه می باشند. هدف: مطالعه ی حاضر به منظور ارزیابی ظرفیت تنظیم اسمزی در گونه ی بومی از ماهیان یوری هالین در شوری های مختلف انجام گرفت. روش کار: برای این منظور انتقال مستقیم ماهی زروک از آب شیرین به اب شور با شوری های معین (10g/L, 20g/L, 30g/L و 5g/L)، در طول یک دوره ی آزمایش سی روزه انجام و سپس مراحل روتین تهیه لام بافت شناسی بر روی ابشش ها صورت گرفت. نتایج: انتقال مستقیم ماهیان از آب شیرین به شوری های معینف با افزایش قابل ملاحظه ای در تعداد کل سلول های کلراید موجود در فضای بین تیغه ای و تلفات قابل ملاحظه ای در شوری های بالاتر همراه گردید. از طرفی نتایج حاصل از آنالیز الگوی تغییر تعداد سلول های کلراید، حاکی از کاهش تعداد سلول های کلراید در موضع تیغه ای و افزایش بالقوه تعداد این سلول ها در موضع رشته ای بود. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج بدست آمده از مطالعه اخیر ماهی زروک به عنوان یک مدل مناسب جهت بررسی روند تنظیم اسمزی در ماهیان آب شیرین پیشنهاد نمی گردد.