ارزیابی ترکیبات شیمیایی اسانس یاه مرزه (.Satureja hortensis L) و مقایسه فعالیت آنتی اکسیدانی آن با عصاره های آبی و الکلی

زمینه مطالعه: کاهشاثرات زیان بخش رادیکال های آزاد، در سامانه های بیولوژیکی و غذایی، توسط آنتی اکسیدان ها امری مهم تلقی می شود، لذا تأمین ذخایر آنتی اکسیدانی که بتواند بهداشت و ایمنی جامعه را در بر داشته باشد ضروری بنظر می رسد. هدف: این تحقیق به منظور بررسی اثر آنتی اکسیدانی اسانس و عصاره های مختلف گیاه .Satureja hortensis L انجام شد. روش کار: گیاه مرزه با استفاده از حلال های مختلف عصاره گیری شد و ترکیب شیمیایی اسانس گرفته شده از بخش های هوایی گیاه با GC/MS مورد آنالیز قرار گرفت. میزان دفاع آنتی اکسیدانی با استفاده از روش 2 و ‘2 دی فنیل -1- پیکریل هیدرازیل (DPPH) و تست بتاکاروتن- لینولئیک اسید، تعیین گردید. نتایج: 32 ترکیب در مجموع 98/92% اسانس شناسایی شد و تیمول، کارواکرول، گاماتروپینن به ترتیب ترکیبات اصلی بودند. (IC(50 در آزمون DPPH، در عصاره های آبی، متانولی و اتانولی و اسانس مرزه به ترتیب (38/46 ±0/12 µg/mL؛ 0/17±37/73، 0/63±30/76 و 0/13±96/15) و در ممانعت از اکسیداسیون لینولئیک اسید در غلظت 2g/L عصاره آبی، اتانولی، متانولی و اسانس به ترتیب 80/3، 76/25، 74/3 و 52/46%، اثر مهاری را نشان دادند. در مورد BHT، مقادیر 1/9±4/9 و 88/88% در آزمایش DPPH و تست بتاکاروتن گزارش گردید. نتایج در این مطالعه نشان داد تمامی تیمارها در مقایسه باکنترل، خاصیت آنتی اکسیدانی وجذب رادیکالی قوی ای از خود نشان دادند. بالاترین اثر جذب رادیکال ها برای عصاره اتانولی مشاهده شد. برای خاصیت آنتی اکسیدانی، عصاره ابی مرزه بیشترین میزان ممانعت کنندگی را نسبت به سایرین نشان داد. نتایج ما نشان داد خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره ها در هر دو روش به صورت معنی داری بیشتر از اسانس بود (p<0/05). نتیجه گیری نهایی: به نظر می رسد اسانس و عصاره های آبی و الکلی مرزه، می تواند به عنوان یک منبع آنتی اکسیدان طبیعی ارزان، قابل دسترس و بالقوه برای اهداف غذایی و دارویی مورد توجه قرار گیرد.