توان بخشی و مددکاری در حین حوادث غیر مترقبه

بر اساس تعریف WHO به یک پدیده اکولوژیکی ناگهانی که پیرو آن نیاز به دریافت کمک خارجی باشد باشد حادثه غیر مترقبه اطلاق می شود. حال اگر این تغییر ناگهانی و یکباره، باعث ایجاد آشفتگی و تغییر حالت سریع در وضعیت خاصی از زندگی جوامع انسانی بشود از آن تحت عنوان بحران نام برده میشود.مسئله مهم در این حوادث این است که ممکن است ظرف چند ثانیا تا چند ساعت افراد صدمه دیده همه هستی و متعلقات خود را از دست داده وشاهد مرگ عزیزان خود باشند و از این رهگذر متحمل استرسهای گوناگونی شوند که هر کدام از این استرسها می تواند یک فرد را از پا در بیاورد لذا مداخله سریع و بهره گیری از شیوه های بحران زدایی دراینمواقع از اهمیت خاصی برخوردار است. انجام توانبخشی و ارائه خدمات مددکاری باید ازهمان لحظات شروع حادثه (حتی پیش از رسیدن نیروهای امدادی) توسط حاضرات در صحنه که اموزشهای قبلی را دیده اند شروع شود. در این حوادث ممکن است افراد آیب دیده به صور گوناگونی دیده شوند مانندبیماران و آسیب دیدگان حادثه (جسمی – روانی) کودکان بی سرپرست و آواره، خانواده های بی سرپناه، مردان و زنان تنها و سرگردان ، پیرمردان و پیرزنان مریض و خسته و ناتوان و... از آنجایی که رسیدگی مناسب، سریع و درست به وضعیت جسمی و روحی آسیب دیدگان و انجام امور توانبخشی و مددکاری در این مقطع از حساسیت خاصی برخوردار بوده و یکی از عوامل بسیار مهم و سرنوشت ساز در کاهش میزان بحران و بالا بردن قدرت تطابق پذیری مصدومین و آسیب دیدگان با بحران می باشد، می طلبد که با بیان راهکاری مناسب به مداخله لازم و کافی اقدام نموده و از میزان آلام و صدمات آسیب دیدگان کاست. متاسفانه علیرغم فعالیت های صورت گرفته هنوز توانبخشی و مددکاری در این حوادث آن جایگاه شایسته و لازم خود را پیدا نکرده و تدابیر مناسب و درست و کاملی برای آن طراحی و اجرا نشده و بیشتر حالت غیر فعال دارد. هدف این مقاله، بیان اهمیت و حساسیت توانبخشی و مددکاری درکاهش صدمات حاصل از بحرانها و حوادث غیر مترقبه و ارائه راهکارهای عملی در این خصوص می باشدکه به تفضیل در مورد آن صحبت خواهد شد.