بررسی پایداری بناهای تاریخی بر پایه ی آیین نامه های زلزله موجود

در طول گذر زمان ابنیه تاریخی دچار فرسایش و زوال می شوند. از بزرگترین ضعف های ابنیه تاریخی، عدم پایداری آن ها در برابر نیروهای جانبی از جمله زلزله است. این گونه بناها بخشی از هویت و میراث مردم هر سرزمین می باشند. حفظ و نگهداشت این میراث برای آیندگان، ضرورت راهکارهایی در جهت مقاوم سازی نقاط ضعف و آسیب دیده این ابنیه را ایجاد می کند. پایداری ابنیه تاریخی به طور مستقیم بر روی رفتار مصالح و اجزای سازنده بناهای تاریخی موثر است. تاکنون پژوهش های اندکی درمورد مقاوم سازی ساختمان های کهن براساس آیین نامه های زلزله صورت گرفته است. این مقاله برای نخستین بار به بررسی پایداری خانه صاحب کاشان بر اساس آیین نامه های زلزله ی موجود پرداخته است. این جستار در صدد شناخت نقاط ضعف بنای مورد مطالعه و در پی آن مقاوم سازی اجزای آن بنا در برابر زلزله است. در این پژوهش، شرایط پایداری خانه صاحب کاشان بر اساس آیین نامه زلزله 2800 و مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. با توجه به یافته های این تحقیق مشخص گردید، عامل هندسه و تقارن از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر روی پایداری بناهای تاریخی در برابر زلزله و دیگر عوامل آسیب رسان است.