بررسی رفتار خرابی پیشرونده در گنبدهای دیاماتیک

خرپا فضایی نسل جدید سازه های مدرن را تشکیل داده که از مزایای این سازه ها وزن کم ، سختی بالا، راحتی حمل و نقل، راحتی نصب و زیبایی جنبه معماری آنها می باشد. خرابی پیشرونده پدیده ای است که در آن خرابی از یک قسمت سازه به صورت موضعی شروع شده و این خرابی موضعی تحت شرایطی می تواند به خرابی کل سازه منجر شود. خرابی موضعی درشبکه های دولایه فضاکار به دلایلی مانند کمانش ترد اعضای فشاری، جاری شدن اعضای کششی و ناپایداریگرهی صورت می گیرد. دربسیاری ازشبکه های دولایه فضاکار، خرابی موضعی تعدادی ازاعضامی تواند درعرض چندثانیه منجربه خرابی کل سازه شود. در این مقاله، مطالعه ای رفتار خرابی گنبدهای دیاماتیک با خصوصیات شعاع مرکزی، دهانه و ارتفاع مختلف که منجر به متفاوت بودن نسبتهای عمق به دهانه می باشد، انجام شده است. شناسایی کمانش اعضای فشاری و تقویت این اعضا که باعث جلوگیری از خرابی پیش رونده در سازه های فضاکار می شود از اهداف این تحقیق می باشد.