حکمت متعالی ارسی ها در معماری اسلامی

عناصر تزئینی معماری دوره کهن دربناها به طور چشم گیر دیده میشود . از جمله عناصر تزئینی، ارسی ها هستند که طرح و نقشی خاص دارند؛ اما امروزه با توجه به نفوذ معماری غرب و کمرنگ شدن عناصر سنتی، درحال فراموشی اند . این طر حها از نقشه ای اصلی بته جقه، چهارپر و طرح های قاب بندی و گل تشکیل شده که در اغلب هنرهای دوره قدیم به کار رفته اند . اینگونه استنباط میشود که طرح های سنتی در دوره کهن در اغلب هنرها به کار میرفته و با توجه به مصالح و ابزار کار آن هنر، در برخی ساده و در برخی با جزئیات همراه بوده است . هدف این پژوهش، مطالعه طرح ارسی ها و حکمت الگو پذیری آنها از معماری اسلامی است.در پایان بررسی نقشهای اصلی و تطبیق آ نها با سایر هنرهای دوره قدیماست . شیوه تحقیق توصیفی تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ا ی است . همواره هدف بر این بوده است که پنجره به عنوان یک عنصر ازساختمان باتزئینات گره خورده وبه منظوری خاص در معماری سنتی و اسلامی ایران به کاررفته است .که در پایان به بررسی بالای جایگاه ارسی از جنبه های مادی ومعنوی همچون ، زیبایی بصری، حفظ حریم و محرمیت فضای بیرونی ارائه گردیدهاست .