ارزیابی شاخص های توانمند سازی سکونتگاهای غیر رسمی در راستای توسعه پایدار شهری مورد مطالعه : سادات محله بابل

اسکان غیر رسمی پدیده ای است که به دلیل عدم توزیع متناسب منابع شکل میگیرد، با توجه به رشد شهرنشینی در ایران و وجود مهاجرت های روستا - شهری، پیدایش و تکوین این پدیده سرعت بیشتری به خود گرفته است. این معضل شهری از پیامدهای نامطلوب شهرنشینی در جهان معاصر است. که به ویژه درنتیجه ی مهاجرت های روستایی پیرامون شهرها و نابرابریهای منطقه ای شکل گرفته و روستاهای مجاور و حاشیه ایی شهرها را با مسائل عدیده ای مواجه ساخته است. ازمهمترین ویژگی اسکان غیر رسمی شکل گیری مسکن نامناسب، زیر استاندارد و وجود معضلات اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و جمعیتی است. با توجه تشدید و تسریع مهاجرت از روستا به شهردرمناطق شمالی کشور به ویژه در شهر بابل، این پدیده به شدت بر شاخص های شهری سادات محله یکی از محلات با اسکان غیر رسمی که در بخش شرقی شهر بابل واقع شده، تاثیرگذاشته است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی محدوده های با اسکان غیر رسمی سادات محله در بخش شرقی بابل مبتنی بر شاخصهای اقتصادی، کالبدی، اجتماعی و ارتقای محیط زیست این سکونتگاهها و درنهایت با هدف ارائه روش های توانمندسازی ساکنان اسکان غیر رسمی سادات محله در راستای توسعه پایدار شهری صورت گرفت. روش پژوهش صورت گرفته تحلیلی توصیفی بوده وگردآوری اطلاعات اسنادی با هماهنگی دستگاههای ذیربط و اطلاعات میدانی از طریق تشکیل گروه های بحث در سادات محله با 120 پرسشنامه بدست آمده است. نتایج حاصل از پژوهش فوق نشان دهنده ی این واقعیت است که علت شکلگیری سکونتگاههای غیر رسمی و نابسامان در سادات محله، نتیجه ی مهاجرتهای بیرویه و صنعتی شدن شهر بابل از یکسو و مشکلات اقتصادی و فقدان مدیریت واحد و هماهنگ در حیطه ی مسائل مهاجرتی از سوی دیگر بوده است.