ارائه الگوی جدید برای جلب مشارکت مردمی در بازسازی روستا به منظور کاهش آسیب پذیری در مقابل زلزله (نمونه موردی روستای خرو)

ساختمانهای روستای خرو از توابع نیشابور مقاومت کافی در برابر زلزله ندارند و به دلیل پیوستگی عملکردی سازه ها به یکدیگر و بافت پلکانی-دومینویی، تراکم بالای جمعیت و ریزدانه بودن واحدها بر آسیبپذیری آن افزوده شده است. بدین دلیل امکان بازسازی برای آن دشوار گردیده و بازسازی این روستا مشارکت تمامی ساکنین آن را میطلبد. علیرغم اقدامات مسئولین بنیاد مسکن برای جلب مشارکت ساکنین جهت بازسازی منازل خود، تاکنون مشارکتی از سوی مردم حاصل نشده است. در این پژوهش با استفاده از مصاحبه، پرسشنامه، مشاهده و بازدید میدانی، بررسی اسناد و مدارک موجود به بررسی دلایل عدم مشارکت ساکنین روستای خرو در بازسازی خانه های خود پرداخته شده است. در پژوهش حاضر راهکارهایی ارائه گردیده است که نتیجه آن جلب مشارکت ساکنین در امر بازسازی روستا و در پی آن کاهش آسیبپذیری در برابر مخاطره ای همچون زلزله است. همچنین این مقاله برنامه های پشتیبان بازسازی کالبدی شامل مشارکت، اسکان موقت، مدیریت بازسازی، بازتوانی اقتصادی در قالب یک شورای خلاق بازسازی میپردازد.