روش های مقابله با پدیده حاشیه نشینی در شهرها
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 840
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCGTSD01_060
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394
چکیده مقاله:
اصطلاح حاشیه نشینی یا زاغه نشینی و .. در کشورهای در حال توسعه به محلات فقیر نشینی اطلاق می شود که در اطرافشهرهای بزرگ به وجود آمده و ساکنین این مناطق به علل گوناگون نتوانسته اند جذب نظام اقتصادی- اجتماعی شهر شدهتا از امکانات و خدمات شهری استفاده نمایند. فرهنگ حاشیه نشینی بازتاب شیوه زندگی طبقات پایین اجتماع است کهمعمولاً فرهنگ فقر شناخته می شود. سکونتگاه غیر قانونی(عدوانی) را می توان به عنوان یک منطقه مسکونی تعریف کرد کهبدون مطالبه قانونی برای دریافت زمین و یا اجاره از سوی مقامات مربوطه برای ساختن خانه توسعه یافته است. زاغه هایغیرقانونی معمولاً در حاشیه شهرها ظاهر می شوند. شکل گیری و توسعه سکونتگاه های غیرقانونی تابعی از عوامل داخلی وخارجی است. توسعه شهری در ایران در فاصله سالهای 1340-1320 مبنتی بر رشد مهاجرت روستایی بوده و دو قطبمرفه نشین شهری و فقیرنشین در این دوره خودنمایی می کند. در سال 1351 ، به دلیل اصلاحات ارضی و همچنین عدمکارائی اقتصاد کشاورزی روستاها، موج مهاجرت های گسترده ای به شهرهای بزرگ رخ داد که به نمود یافتن زیست حاشیه-ای منجر شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رامین رضایی
کارشناس ارشد شهرسازی، مدرس دانشگاه علم و فن ارومیه
سیامک رضوی
دانشجوی کارشناسی شهرسازی، دانشگاه علم و فن ارومیه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :