اثرورمی کمپوست ونیتروکسین برصفات کمی گیاه دارویی ریحان بنفش Ocimum basilicum var. Purpurescens درشرایط آب وهوایی مشهد

به منظور تعیین اثر ورمی کمپوست و کود زیستی نیتروکسین بر خواص کمی ریحان بنفش، آزمایشی در قالب فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی در 6 تکرار در شرایط گلخانه در سال 1393 اجرا شد. سه تکرار از هر ترکیب تیماری، جهت اندازه گیری صفات 20 و ،10 ، رویشی و سه تکرار جهت اندازه گیری صفات زایشی استفاده شد. عوامل آزمایش شامل ورمی کمپوست در 4 سطح ( 0 40 درصد وزن خاک گلدان) و کود زیستی نیتروکسین در سه سطح (بدون کاربرد، بذرمال و بذرمال+ محلول پاشی) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ورمی کمپوست بر تمامی صفات مورد بررسی (ارتفاع گیاه، تعداد برگ، تعداد شاخه فرعی، وزن تر، تعداد چرخه گل، وزن بذر در گیاه، وزن صد دانه) و اثر نیتروکسین بر تمامی صفات به جز تعداد شاخه های فرعی در سطح آماری %1 معنی دار بود ولی اثر متقابل دو عامل تنها بر ارتفاع گیاه، تعداد برگ، وزن تر و تعداد چرخه گل در سطح احتمال 1% و بر تعداد شاخه فرعی در سطح احتمال 5% معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که با افزایش درصد ورمی کمپوست، میزان تمامی صفات افزایش یافت به طوری که بیشترین میزان در سطح 40 درصد به دست آمد که تفاوت آن با سایر تیمارها معنی دار بود همچنین کاربرد نیتروکسین به صورت بذرمال و بذرمال+ محلول پاشی بر تمامی صفات به جز تعداد شاخه های فرعی با عدم کاربرد آن دارای اختلاف معنی دار بود. هر چند در صفاتی مانند ارتفاع گیاه و وزن تر با دز محلول پاشی 5 در هزار بین نحوه کاربرد آن اختلاف معنی داری مشاهده نشد ولی در سایر صفات برتری تیمار بذرمال+ محلول پاشی معنی دار بود. بررسی اثر متقابل دو عامل ورمی کمپوست و نیتروکسین نیز نشان داد که بیشترین میزان صفات ارتفاع گیاه، تعداد برگ، وزن تر و تعداد چرخه گل در ترکیب تیماری ورمی کمپوست 40 درصد با کاربرد نیتروکسین حاصل شده است