بررسی نقش تیمارها و زمان های قطع آبیاری برکارایی مصرف آب درمطالعه ی موردی سیرصورتی طارم

سیر (.Allium sativum) یکی از سبزی های سرشار از مواد غذایی و دارویی است که در سال های اخی ر تولی د آن مورد توجه واهمیت زیادی واقع شده است. با توجه به شرایط ، مدیریت آبیاری می تواند یکی از بهترین گزینه ها برای کاهش اثرات زی ان بار این بحران بوده، و همچنین بر کارایی بهینه ی مصرف آب در تولید محصولات، اثر گذار باشد. آزمایشی به صورت طرح کرتهای خرد شده ( اسپلیت پلات) در قالب بلوکهای کامل تصادفی که در آن سطوح مختلف آب آبیاری به عنوان عامل اص لی در 3 سطح تامین آب معادل 75 ، 100 و 125 درصد تبخیر و تعرق گیاه سیر (محاسبه شده به روش پنمن مانت یس و اعمال ضریب گیاهی سیر و منظور کردن باران موثر) و زمان قطع آبیاری به عنوان عامل فرعی در 3 سطح و در 3 تکرار به اجرا درآمد، اجرا گرد ی د. در این تحقیق که در سال 92 انجام گردیده، از سیر صورتی طارم به عنوان نمونه استفاده شده است. میانگین داده ها با آزمون دانکن و درسطح 5 درصد با یکدیگر مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزارها ی MSTATC و SPSS16 و تنظیم جدول ها با از نرم افزار EXCEL استفاده گردید. نتایج حاصل نشان می دهد که اثر مقادیر آب و تاریخ قطع آبیاری بر عملکرد سیر معنی دار نبود ولی در تاریخ های قطع دیرتر عملکرد کاهش یافته است. بر اساس نتایج حاصل آبیاری 100 درصد نیاز آبی و تار یخ قطع دوم آب مناسب تشخیص داده شد