انتخاب روش حفاری برای تونل های شهری با تکیه بر مشخصات ژئوتکنیکی مسیر تونل (مطالعه موردی خط 1 متروی اهواز)

با تو جه به گسترش روش حفاری مکانیزه در ایران، لزوم انتخاب صحیح ما شین حفار از جمله مهم ترین موارد تأثیر گذار بر پیشروی پروژه های تونلی در محیط های شهری می باشد، زیرا این عامل تأثیر زیادی بر عملکرد ماشین، استهلاک ابزار های بر شی، عوارض جانبی در سطح ز مین (هم چون پدیده نشست و بالازدگی) و هزینه های نا شی از این موارد دارد. از جمله ا ین پروژه ها می توان به پروژه خط یک متروی اهواز اشاره کرد که به طول 23 کیلومتر، طولانی ترین خط متررو در کلانشهر اهواز می باشد. با توجه به مسیر طولانی پروژه و عوامل خاص ژئوتکنیکیمسیر تونل و همچنین عبور قسمت اعظم پروژه از زیربا فت شهری، روش حفاری مکانیزه از نوع (متعادل کننده فشار زمین) EPB انتخاب گردید. در این مقاله مطالعه ای در مورد دلایل فنی انتخاب روش حفاری برای مسیر این پروژه براساس مشخصات ژئوتکنیکی مسیر تونل مورد بحث و بررسی قرار گیرد.