بررسی قابلیت پیادهسازی سیستم حملونقل دوچرخه درکلانشهرهای ایران (مطالعه موردی: شهر اهواز)

سیستم حمل ونقل دوچرخه به عنوان یک سیستم حملونقل پایدار، میتواند جایگزین مناسبی برای وسایل-نقلیه موتوری باشد. اگر چه برای سیستم حملونقل دوچرخه مزایا و محاسن زیادی بیان شده و در بعضی ازشهرهای جهان عملاً تأثیرات مثبت آن مشاهده گردیده است؛ اما بررسی دقیق اثرات بهرهگیری از دوچرخهدر کلانشهرهای ایران با توجه به شرایط و ویژگیهای موجود هدف این پژوهش را شامل می شود. شهر اهوازبا داشتن مشکلات ترافیکی و زیست محیطی زیاد به عنوان مطالعه موردی پژوهش انتخاب شد. در اینپژوهش از در این پژوهش با توجه به دادههای موجود و اعتبار آن ازروش سطح سرویس دوچرخه، از برایتعیین معابر مناسب شهر اهواز به منظور پیاده سازی سیستم حملونقل دوچرخه استفاده شده است. برایبررسی کریدور انتخابی سه سناریوی متفاوت جهت پیاده سازی سیستم حملونقل دوچرخه در شهر اهواز ارائهشد. هر یک از این سه سناریو و حالت موجود (حالت پایه)مورد بررسی قرارگرفت.درنهایت درهمه ی سناریوهاو حالت پایه با یکدیگرمقایسه شدند. نتایج حاصل نشان میدهد وضعیت معابر مختلف شهراهوازقابلیت پیادهسازی سیستم حمل ونقل رادارد.