بررسی اثر سینبیوتیک بایومین ایمبو بر بازماندگی بچه ماهیان کفال معمولی (Mugil cephalus)

این تحقیق به منظور تعیین سطح مناسب سینبیوتیک بایومین ایمبو و تأثیر آن بر شاخص بازماندگی بچه ماهیان کفال ۱ گرم / 2 گرم بر گیلوگرم، ۵ / معمولی پیشنهاد شده است. مکمل سینبیوتیکی، با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در سه سطح ۵ بر کیلوگرم و ۳ گرم بر کیلوگرم در قالب سه تیمار با سه تکرار به جیرهی غذایی پایه اضافه گردید. جیره شاهد نیز بدون هیچ تکراری به عنوان یک تیمار در نظر گرفته شد. این آزمایش به مدت ۴۵ روز به طول انجامید و بچه ماهیان به صورت دستی و در دو وعده صبح و عصر و به میزان ۳ درصد وزن بدن غذادهی شدند. آزمایش درون آکواریمهای ٧2 لیتری که با ۴2 لیتر آب پر شده و دارای جریان هوای دائمی و شرایط دمایی، شوری و pH یکسان بودند انجام گرفت. تعداد 02 عدد بچه ماهی با میانگین وزنی اولیه 6/5±133 گرم به صورت تصادفی درون ۱2 آکواریم قرار داده شدند. نتایج تحقیق نشان داد که افزودن مکمل غذایی سینبیوتیکی به جیره غذایی پایه تفاوت مثبت و معنیداری 2/2۵ P< در بین تیمارهای موجود به لحاظ بازماندگی داشته، بنابراین به طور کلی میتوان گفت که بهترین دوز مؤثر در میزان بازماندگی بچه ماهیان، دوز ۳ گرم بر کیلوگرم غذای خشک میباشد. همچنین در این تیمار میزان غذاگیری بچه ماهیان نیز کمتر از سایر تیمارها بوده است. در نهایت پس از بررسی تمامی متغیرها، مشخص گردید که ترکیب سینبیوتیکی موجود در تمامی جیرههای غذایی، منجر به کاهش معنیدار تمامی هزینهها در طول دوره گردید