ارزیابی عوامل موثر بر اسکان غیر رسمی در شهرها با تاکید بر الزامات پدافند غیر عامل مطالعه موردی: شهر بندرعباس

یکی از زمینه های ناپایداری توسعه شهری گونه ای از سکونت با مشکلات حاد موسوم به اسکان غیر رسمی یا حاشیه نشینی است که در حال گسترش فزاینده بوده و بر محیطی فراتر از خود تاثیر می گذارد. با نگاهی به ساختار و فضای سکونتگاه های غیر رسمی شهرها لازم است تا در بستر نگاهی جامع، اقدامات سیستم پدافند غیر عامل در این مناطق مورد توجه قرار گیرد. در این میان، پدافند غیر عامل مجموعه اقداماتی است که موجب کاهش آسیب پذیری نیروی انسانی، ساختمان ها و تأسیسات در مقابل حوادث طبیعی و غیر طبیعی می باشد. از طرفی دیگر، سکونتگاه های غیر رسمی نیز به دلیل ضعف ساختاری شهر نشینی، نوع و میزان غیر استاندارد بودن منازل و امکان تخریب پذیری بالا در مراتب برنامه ریزی و مدیریت شهری، مورد توجه ویژه ای قرار دارند که ضرورت پژوهش حاضر را تشکیل می دهد. بر این اساس این پژوهش که از نوع کاربردی تحلیلی بوده و در سکونتگاه های غیر رسمی شهر بندرعباس انجام گرفته به نقش و ضرورت پدافند غیر عامل والزامات اجرایی آن در سکونت گاه های غیر رسمی پرداخته است. سپس عوامل تأثیر گذار در پیدای ش و تشدید حاشیه نشینی را شناسایی و مهمترین راهکارها و سیاستهای تکاملی ساماندهی آن را مورد بررسی قرار داده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مهمترین علل پیدایش و گسترش اسکان غیر رسمی در شهر بندرعباس عبارتند از : ضعف ساختاری شهرنشینی در مواجهه با نظام برونزا و مدرنیزاسیون و در نتیجه بروز عدم تعادل در نظام شهری و روستایی در سیر تکوینی شهرنشینی، دومین علت در سطح کلان را نیز باید ساختاری دانست که سازوکار تبعیض آمیز و فقرزا بر پایه توزیع عادلانه منابع قدرت، ثروت و درآمد در جریان است.