ارزیابی موانع طبیعی توسعه فیزیکی شهر پاوه

با توجه به گسترش شهر ها و اینکه شهر نشینی فرآیندی پویا و دینامیکی می باشد ، درفرآیند توسعه فیزیکی شهرها همواره مشکلات و محدودیت هایی به وجود می آیند . این محدودیتها یامحدودیت های طبیعی اند ویا انسان ساخت و مصنوعی . دررویارویی بامشکلات مصنوعی، این مشکلات قابل حل می باشند ، اما در نقطه مقابل آنها، محدودیت های طبیعی غیر قابل حل بوده و اگر هم باشند، زمان و هزینه هنگفتی را می طلبد . درمقایسه ای بین شهرهای کوهستانی و دشتی ، نقش محدودیت های طبیعی در شهرهای کوهستانی به مراتب بیشتر از شهرهای دشتی می باشد. هدف اصلی از این پژوهش ارزیابیو شناسایی محدودیت های طبیعی توسعه کالبدی شهر پاوه از جمله : شیب، جهت شیب ، طبقات ارتفاعی ، سیل ، لغزش ، گسل و... می باشد .محدوده مورد مطالعه در این پژوهش شامل شهر پاوه قبل از انتخاب آن به عنوان مرکز سیاسی- اداری اورامانات تا اکنون میباشد. این محدوده در موقعیت 64 درجه و 02 دقیقه تا 64 درجه و 02 دقیقه طول شرقی و 23 درجه و 1دقیقه تا 23 درجه و 6 دقیقه عرض شمالی ،با مساحت 00002236 هکتار در ارتفاع1362 متری از سطح دریا و 63 کیلومتری نقطه صفر مرزی قرار گرفته است . در این پژوهش مراحل توسعه شهر در سه دوره و شش مرحله مورد بررسی قرار گرفته است .بدین منظور برای تهیه نقشه ها، از نقشه توپوگرافی سازمان نیروهای مسلح ، عکس های هوایی و ... استفاده شده و در محیط ARC GIS9.3 اقدام به رقومی سازی نقشه هاشده است. و درنهایت بعد از شناسایی موانع و محدودیت ها و تعیین حریم برای آنها مکان مناسب برای توسعه آتی شهر پیشنهاد شده است .