بررسی نرخ بقای باکلان بزرگ در استان گیلان مطالعه موردی تالاب امیرکلایه

تغییرات رژیم آب و هوایی در مناطق دریایی که موجب نامناسب شدن شرایط زیستگاهی برای پرندگان آبزی می شود سبب کاهش در جمعیت گونه های ماهیخوار شده است. خانواده های پرندگانی مانند باکلان ها (Phalacrocoracidae) غواص ها (Gavidae) و پرستوی دریایی (Stern spp.)از پرندگانی می باشند که کاهش جمعیت در انها دیده شده و تحت تاثیر شرایط اقلیمی وآلودگی قرار گرفته اند .باکلانها پرندگان دریایی متوسط تا بزرگ اندازه اند که در نیمکره شمالی ،گونه تیره ودر نیمکره جنوبی سیاه وسفید هستند.باکلانها عمدتاً پرندگان زیستمند ساحلی ویا اقیانوسی هستندوبرخی کلنی های خود را در آبهای داخلی برپا می کنند.در تمام دنیا غیر از جزایر مرکز ی اقیانوس آرام حضور دارند.تمام آنها ماهیخوارند .در این مطالعه فعالیت های تولید مثلی باکلان بزرگ درطول سال 1388از اوائل فروردین تا اواخر تیر در تالاب بین المللی امیر کلایه درسواحل جنوبی دریای خزرموردبررسی قرار گرفت. ازروش می فیلدبرای بدست آوردن نرخ بقاءروزانه آشیانه ها استفاده شد.براساس این روش نرخ بقاءروزانه آشیانه ها ی باکلان بزرگ در طی دوره تخم 983%ودرمرحله آشیانه نشینی وپس آشیانه نشینی به ترتیب 994%و100%بدست امد.درکل، میزان موفقیت تولید مثلی دراین سال 56.4%برآوردشد.نتایج نشان می دهد که در طی دوره ای که جوجه ها قادربه ترک لانه بودندهیچگونه تلفاتی وجودنداشت این تحقیق نشان داد که جوجه هادر مرحله آشیانه نشینی از حساسیت زیادی برخوردارمی باشند،.بنابراین برای مدیریت وحفاظت ازاین پرنده درزمان جوجه آوری ،کاهش تهدیدات دردوران آشیانه نشینی می تواند موثر باشد.