بررسی نقش آموزش در توسعه کارآفرینی

آگاه سازی و ایجاد فرهنگ و روحیه کارآفرینی ، انتقال دانش فنی و مهارت های خاص کارآفرینی ، آماده سازی مخاطبان برای پژوهش در مقوله کارآفرینی ، ایجاد اشتغال و راه اندازی کسب و کار و تحکیم و حفظ بقای کسب و کارهای نوپا ، از جمله اهدافی هستند که توسط دوره های آموزشی کارآفرینی تعقیب می شوند. (سلیمی.1385) برحسب اینکه یک دوره آموزشی کدام یک از اهداف فوق را دنبال می کند به ساختار ، زمانبندی و محتوای متفاوتی نیاز دارد . ترویج کارآفرینی در یک کشور ، به دو دلیل نیازمند آموزش هایی متفاوت از کارآفرینی عمومی است . دلیل اول ماهیت خاص شرکت های جدید مبتنی بر تکنولوژی است که به رابطه علم – تکنولوژی – بازار مربوط می شود . دلیل دوم ویژگی های خاص پژوهشگران و دانشگاهیان است که به تفاوت های فرهنگی ، علمی و تجربی این افراد با سایر کارآفرینان مربوط می گردد. اگر هدف از توسعه کارآفرینی ایجاد اشتغال و خلق شرکت های نوپا در زمانی کوتاه باشد ، آموزش های غیر رسمی توسط انکوبارتورها و پارک های تکنولوژی بسیار موثرتر از آموزش های رسمی توسط موسسات آموزش عالی است . از آنجا که در کشور ما هنوز انکوباتورها و پارک های تکنولوژی به شکوفایی نرسیده اند و تجربه زیادی در این زمینه نیاندوخته اند ، بهتر است آموزش های کارآفرینی با کمک کسانی ارائه شود که شخصا این مسیر را پیموده اند و درکنار آموزشهای رسمی از تجارب و دیدگاه های این افراد استفاده شود.(سلیمی.1385) نکته آخر اینکه آموزش ، تنها یک جزء از سیستم توسعه کارآفرینی است . ازاین رو، آموزش های کارآفرینی در صورتی اثر بخش هستند که با سایر اقدامات ترغیب کننده و تسهیل کننده همچون تاسیس صندوق های سرمایه گذاری مخاطره پذیر ، ایجاد انکوباتورها ، تکنولوژی و تصویب قوانین و مقررات لازم همراه باشند.