بررسی ضریب برش پایه ی بهینه در قاب خمشی فولادی بر اساس آنالیز هزینه ی دوران بهره برداری

آنالیز هزینه ی دوره ی بهره برداری LCCA روشی برای برآورد عملکرد سیستم ها در بسیاری از شاخه های مهندسی می باشد. در مهندسی زلزله رویکرد LCCA به دنبال بر آورد هزینه ی تحمیل شده به اجزای سازه تحت زلزله هایی با دوره های بازگشت متفاوت می باشد. در این کار برای حصول ظرفیت لرزه ای سازه، به جهت استفاده در آنالیز دوره ی بهره برداری LCCA , از آنالیز زمان دوام استفاده خواهد شد؛ این در حالی است که به طور سنتی استفاده از آنالیز رانش استاتیکی و آنالیز فزاینده ی دینامیکی رایج می باشد. با روش زمان دوام دریافت درستی از عملکرد سازه در سطوح عملکردی پیوسته بدست خواهیم آورد. در این روش سازه تحت شتابنگاشت فزاینده ای که مدت زمان های مختلف اعمال آن نمایانگر شدت های مختلف زلزله در هر یک از سطوح عملکرد ی است، قرار می گیرد. استفاده از روش زمان دوام و در نتیجه کاهش حجم آنالیزهای انجام شده در این روش، امکان بررسی سازه های بیشتری را با حجم عملیاتی یکسان در مقایسه با روش های دیگر مهیا می سازد. برای نیل به اهداف مد نظر مجموعه ای قاب های خمشی 5 طبقه طبق آیین نامه ی 0022 ایران و مبحث شش مقررات ملی ساختمان طراحی شدند. سازه های طراحی شده با نرم افزار OpenSees مدل سازی شده و با انجام تحلیل تاریخچه ی زمانی غیر خطی ، داده های اولیه برای محاسبه ی هزینه ی دوران بهره برداری بدست آمد. در پایان از اسلوب LCCA به عنوان یک ابزار برای طراحی سازه ها استفاده گشت.