طراحی براساس معماری پایدار، حلقه مفقوده درمقررات ملی ساختمان

نیاز جسمی وروحی انسان به برقراری ارتباط باطبیعت سالم، زنده و پویا سبب شده تا در جوامع مختلف،طبیعت به مثابه میراث فرهنگی تلقی شود. درسال 2991 در شهر ریو باهمکاری سازمان ملل وکشورهای عضو، منشوری تصویب شدکه تأکید آن بر محافظت از محیط زیست انسان بود. بعد از تصویب این بیانیه، در کشورهای عضو، قوانینی شکل گرفت که به عنوان مثال می توان در ایران به مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان و در ایالات متحده آمریکا به گواهینامه لیدLEED اشاره نمود. اما، در ایران به دلیل ارزانی و در دسترس بودن این منابع انرژی، انگیزه کافی برای رشد و پیشرفت قوانین و مقررات وجود نداشت، تا اینکه درسالهای اخیر با افزایش جمعیت و اجرایی شدن قانون هدف مندی یارانه ها، توجه به حفظ انرژی و جلوگیری از هدر رفت آن جدی تر شده، این شرایط سبب شد تا مردم و مسئولان به این مهم روی آورند؛ که می توانند با ساختن ساختمانهایی با کمترین مصرف انرژی و بیشترین بازدهی در مصالح و منابع انرژی گام های موثری بردارند. در این راستا نیاز مند قوانین و مقررات جامع تری در صنعت ساختمان هستیم. بر این اساس برآنیم تا در جهت رفع خلاء موجود در مقررات ملی ساختمان به بررسی و مقایسه مدل پیشنهادی لید بر اساس تئوریمعماری پایدار بپردازیم.