تجلی معماری پایدار در معماری بومی مناطق سرد کوهستانی (نمونه موردی: روستای اورامان تخت)

روستاهای بومی مناطق مختلف ایران بهترین نمونه های پایداری را در خود متجلی ساخته اند . ارزشهای موجود در معماری اینروستاها با ابتکار و خلاقیت در طی سالها آزمون و خطا به دست آمده و به صورت کاملاً طبیعی در پیوند و هم زیستی بامحیط و طبیعت اطراف خود شکل گرفته است . توجه به استفاده از کمترین انرژیهای در دسترس، در امان ماندن از شرایطسخت آب و هوایی، جلوگیری از هدر رفتن انرژی و عدم آلودگی محیط زیست به وسیله تدابیر معماری از ویژگی های روستاهایبومی مناطق سردسیر ایران است به طوری که هنوز در روستاهای دارای بافت باارزش در این مناطق، اصول و تدابیر به یادگارمانده از گذشته وجود دارند که بازشناسایی این اصول می تواند الگویی برای پایداری در معماری معاصر باشد . بر این اساس دراین پژوهش با روش تحلیلی - کیفی و مطالعات کتابخانه ای و میدانی به شناخت عناصر و ویژگی های اقلیمی و واکاوی اینعناصر در روستای اورامان تخت که یکی از روستاهای صاحب سبک مناطق سردسیر در استان کردستان است پرداخته شدهاست . نتایج حاصل، حاوی شگردها و تدابیر بهکاربرده شده در معماری بناها و بافت روستای اورامان تخت به عنوان یکی ازروستاهای مناطق سرد غرب کشور است که این نتایج می تواند راهنما و راهگشای طراحی پایدار در این مناطق باشد .