مدیریت دانش رکن اساسی توسعه مبتنی بر دانایی

امروزه دانش یک سرمایه تلقی می شود و مدیریت دانش در سازمانهای مبتنی بر دانایی یک رکن اساسی بحساب می آید. مدیریت دانش عبارت است از اعمال مدیریت و زمینه سازی برای تبدیل دانش (نهان به عیان و بالعکس) در داخل یک سازمان از طریق گردآوری، به اشتراک گذاری و استفاده از دانش به عنوان یک سرمایه سازمانی در راستای دستیابی به اهداف سازمان. در عصر نوین، دانش به عنوان عنصر اساسی در هزاره سوم و ابزاری برای به حداقل رساندن شکاف بین کشورهای پیشرفته و در حال توسعه مورد توجه قرار گرفته و توسعه مبتنی بر دانش محوری از اهداف اساسی دولتها شده است. با توجه به تاکید نظام جمهوری اسلامی ایران در برنامه چهارم بر توسعه مبتنی بر دانش محوری، این مقاله سعی کرده است ضمن تبیین مفهوم مدیریت دانش و بررسی انواع دانش با تاکید بر دانش نهان، راهکارهای مناسب فراهم آوری و انتقال دانش و ساز و کارهای لازم جهت مدیریت و استفاده بهینه از ان در سازمانهای دولتی را ارائه نماید.