بهینه سازی چندمعیاری توپولوژی سازه ها بر اساس حداکثر کردن سختی و حداقل کردن تنش

سختی و مقاومت ساز ه، دو ویژگی مهم و حیاتی آن می باشند. در تحلیل و طراحی ساز ه ها، طراحان همواره به دنبال روش هایی هستند که بین این دو ویژگی مهم نوعی تعادل و توازن برقرار کنند. در دهه های اخیر تلاش های بسیاری روی بهینه سازی سختی سازه ها صورت گرفته است. لذا در این سازه ها همواره نمیتوان از استحکام آن مطمئن بود. از این رو بررسی مقاومت ساز هها نیز حائز اهمیت ویژه ای است. برای حداکثر سازی مقاومت سازه لازم است که تنش حداکثر ایجاد شده در بخش های مختلف سازه حداقل گردد. در همه تحقیقات گذشته، تنش به عنوان قید بهینه سازی قرار گرفته و هرگز به طور مستقیم به عنوان تابع هدف طراحی بررسی نشده است. قید قرار دادن تنش اگرچه کمتر بودن تنش را از یک مقدار ویژه تضمین می کند، ولی نمی توان انتظار داشت که تنش را به حداقل مقدارش برساند. در بهینه سازی هر دوی این معیارها باید توجه داشت که بهینه کردن یکی از این دو معیار به مفهوم بهینهسازی معیار دوم نیست، در نتیجه بهینه سازی هر دو معیار همزمان باید مورد توجه قرار گیرد. در تحقیق حاضر، روش ESO برای بهینه سازی اندازه سازه ها بر اساس بهین هسازی همزمان سختی و مقاومت استفاده شده است. برای ایجاد یک معیار کلی حاصل از دو معیار، از روش وزنی و ضرایب وزن استفاده شده است و در نهایت ترکیب خطی دو معیار وزن دار، معیار کلی سازه را تشکیل می دهد. برای تحلیل و طراحی سازه های بهینه ی مورد بررسی در این تحقیق، برنامه ای در محیط MATLAB ایجاد شده است.