بررسی ارتباط بین رشد سرمایه در گردش و دارایی های عملیاتی بلند مدت با بازده دارایی ها

امروزه هدف مدیران واحدهای تجاری آن است که دارایی های را به گونه ای به کاربرند که مولد و سودآور باشند، و ادامه فعالیت واحد تجاری را تعیین نمایند. شرکت ها می توانند وضعیت و توان مالی خود را برای تأمین منابع و بدست آوردن حداکثر سود از طریق افزایش سرمایه درگردش و داراییهای بلند مدت جهت رسیدن به بازده مورد نظر صرف کنند. اگر شرکتی دارایی هایش را افزایش دهد در طول زمان آن شرکت رشد خواهد کرد، همچنین رشد دارایی های بلند مدت وقتی که در شرایط مناسب صورت گیرد قاعدتاً به ظرفیت تولید و سود می افزاید و برای این منظور از وام بلندمدت، سود سنواتی یا افزایش سرمایه استفاده می شود به نحوی که موجب کاهش سرمایه درگردش نشود زیرا در بلند مدت یک شرکت فعال و موفق از محل افزایش سرمایه درگردش خود دارایی بلند مدت کسب می کند حال شکرتی که بازده دارایی بیشتری در مقایسه با دیگر شرکت ها داشته باشد آن شرکت از اهرم دارایی بالاتری برخوردار است و بلعکس، شرکتی که بازده دارایی کمتری در مقایسه با دیگر شرکت ها داشته باشد از اهرم دارایی پایین تری برخوردار است. این پژوهش به طور عمده نقشی که رشد سرمایه درگردش و دارایی های عملیاتی بلند مدت بر بازده دارایی ها ایفا می کند نأکید دارد.