بررسی تاثیرات ارتباطات سازمانی بر مدیریت بحران واحدهای تولیدی صنایع غذایی استان گلستان

وقوع حوادث غیرقابل پیش بینی وبروزخطرات سوانح و بحرانهای اقتصادی سیاسی و نظامی واقعیتی است که بشردرطول تاریخ آن را تجربه نموده است دراین راستا هرچقدر برکسب موفقیت های تکنولوژیکی و اجتماعی افزوده شده ریسکهای ناشی ازاین پیشرفت نیز افزون شده است لذا این پژوهش درراستای کاهش اسیب های ناشی ازبروز بحران به بررسی اثرات ناشی ازبرقراری ارتباطات سازمانی درواحدهای تولیدی صنایع غذایی استان گلستان پرداخته است پژوهش حاضریک تحقیق توصیفی ازنوع توصیفی پیمایشی بوده که داده های آن ازطریق مطالعات کتابخانه ای وپرسشنامه جمع اوری گردید به منظور دستیابی به اعتبار لازم ازروش تحلیل محتوا توسط خبرگان و صاحبنظران و ازالفای کرونباخ 98درصد استفاده شده است جامعه اماری آن شامل مدیران ستادی و صفی واحدهای تولیدی صنایع غذایی استان گلستان بوده که حجم نمونه حاصل ازطریق رابطه کوکران 91نفر محاسبه شده است نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازفنون آمارتوصیفی و استنباطی و اماراستنباطی نشان داد که نتایج حاصل حاکی ازتایید رابطه بین ارتباطات سازمانی و مدیریت بحران درواحدهای تولیدی صنایع غذایی استان گلستان است همچنین دربررسی فرضیه های فرعی مشخص شد دسترسی به موقع به اطلاعات مهمترین عامل درمدیریت بحران بوده و میدران را درکنترل هرچه سریعتر تاثیرات مخرب بحران یاری می رساند همچنین کانالهای ارتباط رسمی و غیررسمی بعنوان یکی ازمولفه های اثرگذار برمدیریت بحران دراین پژوهش به اثبات رسیده است