اکوتک سبکی کهن در معماری ایران

در این مقاله ابتدا به بررسی و تحلیل عناصری که در بناهای سنتی دارای چندین کارکرد بوده پرداخته شده، که از بین عناصر موجود در معماری کهن ایران، بادگیر را که از اصلی ترین مشخصه های معماری کشورما محسوب می شود انتخاب نموده، زیرا نسبت به زمان خود از ساختاری پیشرفته، جهت بهبود تهویه ی طبیعی بنا برخوردار بوده است و سپس به بررسی مصالح استفاده شده در بناهای کهن همانند خشت و کاه گل که آنها نیز به نوبه ی خود دارای ویژگی های منحصر به فردی بوده اند پرداخته و در ادامه به مبانی نظری و ویژگی های سبکی که در معماری معاصر غرب، اکوتک خوانده می شود اشاره گردیده است و در آخر به میزان تشابهات موجود میان معماری کهن ایران و سبک اکوتک، و این که تنها استفاده از تهویه ی طبیعی یا سیستم های مکانیکی در بناها جایز نمی باشد، بلکه برای رسیدن به فرمی مناسب از لحاظ صرفه جویی در مصرف انرژی و هزینه، باید سیستم های طبیعی را با سیستم های مکانیکی در یک حالت ترکیبی تلفیق نمود، پی برده می شود.