بررسی مولفه های پایداری اجتماعی بر طراحی فضاهای جمعی از دو منظر اسلام ومسیحیت : مطالعه موردی مقایسه میدان نقش جهان اصفهان و میدان سن پیتر رم

فضاهای جمعی شهری به دلیل داشتن توانایی در ایجاد،حفظ و گسترش تعاملات اجتماعی میان افراد یک جامعه همواره مورد توجه و بررسی صاحب نظران در عرصه های شهرسازی و جامعه شناسی بوده اند.به علاوه ، میادین شهری از دیرباز تا کنون به عنوان اساسی ترین و پایدارترین فضاهای جمعی شهری از لحاظ اجتماعی و همچنین محلی برای تعاملات اجتماعی ساکنین جامعه شناخته شده اند. در مقاله پیش رو در ابتدا به روش مطالعه اسنادی به یافتن مولفه های لازم جهت ایجاد پایداری اجتماعی در فضاهای شهری از دیدگاه صاحب نظران این حوزه می پردازیم.سپس در مرحله بعد با بررسی تطبیقی ویژگی های به دست امده با اصول به کار رفته در طراحی دو میدان بزرگ شهری، میدان نقش جهان اصفهان از دیدگاه اسلامی و میدان سن پیتر رم از دیدگاه مسیحیت ،به مقایسه ویژگی های مشترک آن دو از لحاظ مولفه های اجتماعی پیشتر به دست امده خواهیم پرداخت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده همپوشانی قابل توجه اصول به کاررفته در طراحی این دو میدان بزرگ شهری از لحاظ ایجاد و حفظ تعاملات اجتماعی میان ساکنین جامعه با وجود تفاوتهایی از منظر اعتقادی، زمان و مکان ساخت انها می باشد