پیش بینی خطر وقوع لغزش در بخشی از حوضه طالقان با تاکید بر نقش عوامل ساختاری و لرزه خیزی

باتوجه به سیرصعودی خسارات و زیانهای ناشی ازحرکات دامنه ها مساله پیش بینی و ارایه راه حلهاوشیوه های کنترل و دورماندن ازضررها و خسارت وارده دردهه های اخیر بطور جدی مطرح بودها ست هدف این مقاله بررسی دقت پیش بینی خطروقوع لغزش دراینده با استفاده ازمدلهایی است که با شرایط طبیعی منطقه مورد مطالعه به ویژه شرایط ساختاری و لرزه خیزی انطباق بیشتری دارند عوامل ساختاری و به ویژه شرایط لرزه خیزی حاکم برهر منطقه ازموثرترین عوامل دروقوع یاتشدیدگسیختگی شیبها هستند ازبین روشهای متداول پهنه بندی خطرزمین لغزش سه روش کاناگاوا و مورا و وارسون و روش اصلاح شده نیلسن انتخاب و منطقه موردمطالعه براساس این روشها به نواحی با پتانسیل خطرلغزش تفکیک گردید درهرسه روش مذکور به عامل تکتونیک و لرزه خیزی به عنوان یک عامل مهم و کلیدی تاکید شده است درروشهای مذکور ازشیوه وزن دهی به عوامل موثردرناپایداری استفاده شده است