بررسی علل و عوامل ریشههای وندالیسم در شکلگیری و منظر شهری فاقد معنا درایران

هدف یک شهر ایمن در یک مدل اجتماع محور کاهش عواملی از قبیل جرم و جنایت، کاهش آسیبهای ساخت و ساز و توسعه جوامع به سمت مکانهایی امن برای زندگی، کار و ...میباشد. در این بین وندالیسم به مفهوم نوعی تخریبگرایی در اموال عمومی در فضاهای شهری میباشد، که منشاء آن افرادی هستند که آگاهانه یا ناآگاهانه دست به تخریب عوامل تأثیرگذار بر کیفیت مناظر شهری اعم از مبلمان، نماهای شهری و ... میزنند. در این تحقیق با استفاده از روشهای کمی و کیفی مطالعات موجود سعی بر آن است تا به بررسی این مفهوم وندالیسم در چارچوب نظری از دید رونشناسی و جامعهشناسی پرداخته شود و تأثیر آن را در بعد هنر بخصوص معماری و شهرسازی مد نظر قرار دهد و به نوعی این جنبه که وندالیسم تأثیر بسزایی در معماری شهری نامناسب و فاقد معنا دارد را به تصویر بکشد. یافتههای تحقیق دلالت بر این امر دارد که با عواملی نظیر احساس تعلق به فضا، احساس مشارکت و اقداماتی که منجر به زیباسازی سیما و منظر شهری میباشد میتوان به میزان قابل توجهی مانع از بروز این پدیده در سطوح فضاهای شهری شوند. روش کار در این پژوهش به صورت میدانی و کتابخانهای میباشد. ابتدا از روش کمی به بررسی وندالیسم پرداخته و تأثیر آن در منظر شهری مورد بررسی قرار خواهد گرفت. سپس با روش کیفی مطالعات کتابخانهای و میدانی به بررسی عوامل و نتایج تاثیرگذاری وندالیسم در محیطهای شهری پرداخته خواهد شد