تأثیر مجتمع های مسکونی در مقیاس بلند مرتبه برحس رضایت شهروندان از منظر شهری (با رویکرد حس دلبستگی به مکان)

رشد شتابان جمعیت شهری و به تبع آن نیاز به مسکن از یک سو و جلو گیری از گسترش بی رویه ی شهرها برای استفاده یبهینه از زمین شهری از سوی دیگر، مجتمعهای مسکونی در مقیاس بلند مرتبه را در راستای توسعه ی پایدارشهری درکشورهای پیشرفته و درحال توسعه مطرح کرده است. تأثیر گستردهی این ساختمانها بر کالبد و فضای شهرهای امروزیغیرقابل انکار بوده، به نحوی که باعث گردیده ساختمانهای بلندمرتبه از سوی متخصصین و صاحبنظران در حوزه های مختلفمورد نقد و بررسی قرار گیرد. در این میان یکی از جنبههای اصلی تأثیرگذاری ساختمانهای بلندمرتبه، تأثیر بر سیما و منظرشهری است چرا که ساخت این ساختمانها در شهرهای مختلف باعث ارتقاءیا کاهش حس رضایت شهروندان از کیفیت سیما ومنظر شهری است. رضایت شهروندان از منظر شهری ازضروریات و نیازهای اصلی شهروندان است، که با توجه به سطوح مختلفحس دلبستگی به مکان ایجاد حس رضایت شهروندان از منظر وسیمای شهری باعث ایجاد دلبستگی به شهر می شود که می-تواند عاملی برای ایجاد خاطرات جمعی و همچنین ارتقاء کیفیت محیط باشد. عدم وجود حس رضایت از منظر یک شهر ناشیاز یک علت نیست بلکه مجموعه ای از فضاها با کاربریها و عوامل مختلف در پیدایش منظر شهری دخیل اند که یکی از اینعوامل کالبدی، مجتمع های مسکونی در مقیاس بلندمرتبه می باشد. در این نوشتار سعی شده است با روش تحلیلی- توصیفی پس از ارایهی تعاریف اولیه مفاهیم مرتبط با ساختمان بلند مرتبه، منظر شهری، حس دلبستگی به مکان و حس رضایت بابررسی دقیق ادبیات معماری و طراحی شهری، مشخص شود که مجتمع های مسکونی در مقیاس بلند مرتبه چگونه وتا چهمیزان می توانند در ایجاد حس رضایت شهروندان از منظر شهری موثر باشند و در نهایت مجموعه ای از راهکارها برای طراحیمجتمع های مسکونی در مقیاس بلند مرتبه بیان می گردد.