مقایسه میزان رضایت از زندگی بین دختران نوجوان مادر شاغل و مادر غیر شاغل در شهر مشهد در سال 91-92

این پژوهش با هدف مقایسه ی میزان رضایت از زندگی دانش آموزان دختر مادر شاغل و مادر غیرشاغل در سال 1392 در شهر مشهد به روش پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری تمام دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر مشهد که حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 360 نفر 180 دانش آموز مادر شاغل (در دو گروه کار در منزل و بیرون از منزل) و 180 دانش آموز مادر غیرشاغل انتخاب شده است؛ آمار توصیفی داده ها با استفاده از SPSS انجام گرفته است. در این پژوهش میانگین رضایت از زندگی با مؤلفه های رضایت از زندگی (کلی)، رضایت از خود، رضایت از خانواده، رضایت از مادر و رضایت از پدر مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است و یافته ها نشان می دهد که دختران نوجوان مادر غیر شاغل در مؤلفه های رضایت از زندگی (کلی)، رضایت از خود، رضایت از خانواده، رضایت از مادر از رضایت بیشتری برخوردارند. در حالی که دختران نوجوان مادر شاغل از پدر رضایت بیشتری دارند و این نشانگر این مطلب است که عدم حضور حداکثری مادر در خانه و در کنار فرزند بویزه در دوره ی نوجوانی که فرد نیاز بیشتری به همراهی و همدلی و مشاوره دارد می تواند تأثیر غیر قابل انکاری بر میزان رضایتمندی وی از زندگی داشته باشد. با توجه به این که در دنیای امروز عدم نظارت کافی بر رفتار فرزندان و گاهی تنهایی بیش از حد آسیب های جبران ناپذیری را به بار می آرود، البته قابل ذکر است که عوامل متعددی بر میزان رضایت از زندگی نوجوانان تأثیر گذار است که در این مجال ومقال نمی گنجد ولی چون مادر مدیر داخلی خانه و خانواده می باشد و نقش به سزایی بر ایجاد تعادل، آرامش و صمیمیت و رضایتمندی از زندیگ در خانواده دارد و از طرفی ایفای دو نقش مادری و کاری می تواند در این امر مهم تأثیر گذار باشد، در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است.