بررسی تأثیر کشش نخ دوخت و تراکم بخیه بر رفتار جمع شدگی درز در پارچه های جین

جمع شدگی درز در لباس، یکی از مسائلی است که مشکلاتی را در ظاهر لباس ایجاد می کند. از آنجا که پارچه های جین در صنعت پوشاک مصرف قابل توجهی دارند، ابتدا پارچه های جین با وزن های مختلف که کاربرد بیشتری در پوشاک دارند، انتخاب شد. سپس خواص فیزیکی و مکانیکی اولیه نمونه پارچه ها شامل وزن، ضخامت، خواص کششی و خمشی اندازه گیری شد. با توجه به تجارب موجود در مورد پارچه ی جین ، نخ دوخت با نمره یTex 30 دولای پلی استر انتخاب گردید. کشش نخ دوخت در 4 سطح وتراکم بخیه در 3 سطح و نمونه پارچه در سه وزن متفاوت مشخص گردید و سپس پارچه ها تحت شرایط ذکر شده، مورد عملیات دوزندگی قرار گرفت. با توجه به روش های موجود و استاندارد، جهت اندازه گیری جمع شدگی درز و نیز با توجه به تکنیک های جدید نظیر پردازش تصویر، جمع شدگی درز، توسط این روش بررسی و با روش معمول ارزیابی هندسی جمع شدگی درز، مورد مقایسه قرار گرفت تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده از جمع شدگی درز در پارچه ها، توسط نرم افزار Spss و با استفاده از طرح چند عاملیANOVA انجام شد و نتایج نشان داد که طبق روش پیشنهادی از طریق پردازش تصویر، با افزایش طول بخیه، جمع شدگی درز نیز افزایش پیدا می کرده و نیز با افزایش کشش نخ دوخت، جمع شدگی درز افزایش می یابد. که این موارد با دو روش دیگر نیز به اثبات رسید و نتایج به دست آمده، مطابق با انتظارات ما از رفتار پارچه تحت این شرایط بود