ارزیابی عملکرد پتوی رسی با استفاده از روش های عددی تکاملی مطالعه موردی سد اشنار

یکی ازروشهای کاهش تراوش ازسدهای خاکی ساخته شده برروی پی های آبرفیتی با نفوذپذیری زیاد استفاده ازلایه پوششی با نفوذپذیری خیلی کم درسطح بستر رودخانه و کف مخزن دربالا دست محورسد و اتصال آن به هسته میانی است که به آن پتوی رسی اطلاق میشود دراین پژوهش نیز برای جلوگیری ازتراوش سداشنار واقع در35کیلومتری شمال غربی میانه ازمدل عددی GMS (SEEP 2D) جهت طراحی ابعادوهندسه پتوی رسی استفاده شدها ست دریان میان مقادیر مختلف دبی تراوش یافته که باتغییر درضخامت و طوی پتوی رسی بدست آمده اند حاکی ازبرقراری یک رابطه غیرخطی بین این عوامل با یکدیگر می باشد که دراین پژوهش ازروشهای الگوریتم تکاملی بعنوان یک روش هوشمند جهت یافتن این رابطه استفاده شده است روش برنامه ریزی بیان ژن بعنوان یکی ازشاخه های اصلی روشهای الگوریتم تکاملی رابطه ای غیرخطی و صریحی مابین ضخامت و طول پتوی رسی دربرابر دبی تراوش شده ازسد اشنار داده است