مفهوم شناسی سلامت روان از دیدگاه اسلام و روانشناسی

؛ قال الله تبارک و تعالی: یا أیها الناس قدْ جاءتْکم موْعظه من ربکمْ وشفاء لما فی الصدور و هدًى و رحْمه للْمؤْمنین (یونس، 57). آموزه های دین اسلام مبتنی بر امید به رحمت خداوند است که از طریق ایمان و عمل صالح حاصل می شود. آموزه های الهی بر نفس، روح و استفاده ازروشهای پیشگیرانه به جای درمان تمرکز دارد. نفس غیرجسمانى انسان صورتهای متعدد و مختلف، اعم از محسوسات و معقولات را مى پذیرد و با ممارست هاى فکرى و اندیشیدن، قوه ادراک تقویت مىشود. امید در علوم دینی، انتظار بهره مند شدن از نعمتها را در انسان ایجاد می کند و اورا به تلاش وحرکت وامیدارد. انسان ناامید از رحمت الهی، نمی تواند از زندگی لذت ببرد، چون امیدی به حسن عاقبتامور ندارد؛ لیکن نوع بشر، در صورت داشتن امید به زندگی، برنامه ریزی و هدف خواهدداشت و برای رسیدن به اهدافخود، تلاش می کند. قرآن به عنوان کتاب هدایت، نقش اساسی در امیدبخشی و جهت دهی به آینده انسان دارد. بدونتردید، بهره گیری علمی و عملی از راهکارهای قرآنی، سبب پویایی، حرکت و نشاط در فرد و اجتماع خواهدشد. قرآنکتاب تمام انسانها در تمام زمانهاست و این کتاب در هر زمانی جدید و برای هر قومی تا روز قیامت تازه و دلپذیراست. بنابراین، با توجه به این که مبانی بینشی و ارزش های ما برگرفته از قرآن و سیره اهلبیت (علیهم السلام) است، درپژوهش حاضر نیز راهکارهای امید به زندگی را از قرآن و نظر ائمه (علیهم السلام) که سازگار با فطرت و دارای ظرفیتیلایتناهی و متصل به وحی است استخراج میکنیم که برای تمام ابعاد و ساحات زندگی انسان برنامه دارد. قرآن درتمامی اعصار، حجت و برهان قطعی برای اثبات حقانیت خود و راهنمایی قطعی برای سعادت انسان دارد.