تاثیر نقش و جایگاه توسعه پایدار بر پویایی کیفیت زندگی شهری

در این مقاله به ساختار نوینی از توسعه پایدار شهری اشاره خواهد شد که در بستر مفاهیم رفاه اجتماعی، تأمیناجتماعی، خدمات و حمایت های اجتماعی و توسعه انسانی پایدار با رویکردی به مفهوم سرمایه اجتماعی شکلمی گیرد. توسعه پایدار شهری این امکان را فراهم می کند تا ضمن بهبود ساختار فضایی شهری و مسکن، ترمیم وبازسازی محیط زیست شهری، تلفیق و اختلاط کاربری های شهری و بهبود حمل ونقل ودسترسی، خدمات وتسهیلات شهری و افزایش کیفیت زندگی شهری از جدایی گزینی فضایی و مسکن جلوگیری به عمل آورد وراهکارهایی را برای افزایش رفاه شهروندی و رضایتمندی اجتماعی فراهم آورد که از اهداف اساسی توسعه پایدار درساختار شهری به حساب می آید. التفات به ملاحظات اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی درروند طراحی پایدار شهری از این لحاظ مهم می نماید که تأمین آسایش همگانی و رفاه شهروندی را شدنی می گرداندکه بایستی در روند توسعه پایدار شهری مورد ارزیابی قرار گیرد . لذا در توسعه پایدار شهری می بایستی دستیابی به شناختی از ویژگی های اجتماعی، روانشناختی و فرهنگی الزامی گردد و التفات به حقوق شهروندی مورد توجه قرار گیرد. طراحی پایدار شهری، جز از طریق مشارکت شهروندی امکان پذیر نیست که بایستی بر توسعه انسانی پایدار منطبق گردد و سعی کند با دیدگاهی اصولی درمرحله برنامهریزی، طراحی و اجرا، بهبود کیفیت زندگی جمعی را ممکن گرداند که افزایش رفاه اجتماعی شهروندی را نیز در پی دارد.