بررسی تأثیر بحران اقتصادی بر اشتغال در ایران

بحران اقتصادی، یکی از پدیده های رایج در اقتصاد داخلی و جهانی به شمار می آید. بروز بحران، هزینه های اقتصادی بسیاری را برایکشورها به دنبال دارد. یکی از مظاهر بحران در هر کشوری، بروز رکود اقتصادی است. در شرایط رکودی، ظرفیت تولید بیکار،سرمایه ی بیکار و نیروی کار بیکار، فراوان بوده و به همین دلیل یکی از مهمترین دلایل افزایش نرخ بیکاری، ایجاد شرایط رکودی دراقتصاد کشور است. از منظر اقتصاد، شرایط رکودی با نرخ رشد منفی شناخته می شود؛ لذا جهت مطالعه ی بازار کار، مشخص شدنارتباط بین نرخ رشد اقتصادی و اشتغال اهمیت زیادی دارد. به همین منظور در این پژوهش با استفاده از مدل اقتصادسنجی مناسب بهتعیین و تصریح رابطهی مذکور پرداخته می شود. داده های مورد استفاده در این پژوهش، از نوع سری زمانی بوده و برای بازهیسالهای 1360 تا 1392 در کشور ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاصل از برازش مدل نشان از رابطه ی مثبت و معنادار بیننرخ اشتغال و نرخ رشد اقتصادی دارد. کشش نرخ رشد به دست آمده، که معروف به کشش جزئی اشتغال میباشد، برابر با 0/08 است.که نشان می دهد یک درصد افزایش در نرخ رشد باعث افزایش 0/08 درصدی در نرخ اشتغال می شود