آینه و اشارات آن در مثنوی معنوی مولانا
محل انتشار: کنفرانس ملی هزاره سوم و علوم انسانی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 5,780
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCTMH01_380
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1394
چکیده مقاله:
نماد و نمادپردازی از کلیدی ترین عناصر شعری است. از نمادهای بسیار مهم در اشعار و نوشته های مولانا واژه «آینه» است. در حقیقت «آینه» تجلی گاه اسرار الهی، نماد دل، صافی، صداقت و رازهای آشکار و پنهان و مؤمن است که همه در پردهای از مسایل شگفت انگیز عرفانی رخ می نماید. به طور کلی نماد آینه در 267 شعر (مثنوی و غزلیات شمس) مورد استفاده قرار گرفته است. از این تعداد 147 شعر مربوط به مثنوی و 120 شعر، مربوط به غزلیات شمس است که خود بیان کننده ویژه و خاص بودن این نماد کهن (آینه) در شعر عرفانی مولوی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
طاهره حیدری
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد، یاسوج
محمدهادی خالق زاده
عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد، یاسوج
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :