تبیین کارآفرینی پایدار روستایی به عنوان یک ضرورت استراتژیک در توسعه ملی

از بین رویکردهای مختلفی که برای توسعه ملی متصور است، عنصر کارآفرینی آن چنان که اندیشمندان و صاحب نظران عرصه هرای اجتماعی و اقتصادی به کرات یادآور گردیده اند، می تواند به عنوان یکی از مهم ترین و بهترین گزینه های توسعه یافتگی تلقی گرردد. در حقیقت امروزه در اکثر کشورهای جهان، توجه خاصی به کارآفرینی و کارآفرینان می شود و تقویت کارآفرینی و ایجاد بستر مناسب برای توسعه آن ، از ابزار پیشرفت اقتصادی کشورها و به ویژه کشورهای در حال توسعه به شمار می آید، زیرا یک فعالیت کارآفرینی با اثربخشی بالا، به توسعه اقتصادی (از جمله ایجاد اشتغال، نوآوری در فعالیت ها و رقابت پذیری) منجر خواهد شد حال با در نظر گرفتن ویژگی هایی که روستاهای کشور دارند ، چه از بعد اقتصادی، اجتماعی و یا فرهنگی- توجه بیشتری را نسبت به شهرها در این زمینه جهت توسعه محیط ملی جلب نموده اند بنابر این، کارآفرینی روستایی می تواند به عنوان یکی از راهکارهای کاهش فقر، کاهش مهاجرت و توسعه اشتغال در محیط های روستایی محسوب شود به همین منظور در این مقاله تلاش بر آن است تا ضمن تبیین خصوصیات منحصر به فرد و مشکلات روستا در نظام اجتماعی جامعه، به تشریح ضرورت کارآفرینی پایدار، استلزامات، عوامل مؤثر و موانع فرآروی کارآفرینی در مناطق روستایی پرداخته شود در این راستا از طریق برقراری یک ارتباط منطقی میا ن عوامل مؤثر در کارآفرینی، مدلی برای ایجاد یک محیط کارآفرینی یایدار روستایی نیز مد نظر قرار گرفته که به منظور دستیابی به این هدف از روش پژوهش اسنادی، مطالعه کتابخانه ای، اظهارات خبرگان و متخصصان کارآفرینی استفاده شده است، لازم به ذکر است که مدت دوره مطالعه یک ساله و مربوط به سال 1391-1390می باشد. نتایج این مطالعه بیانگر آن است که بدون توسعه روستایی، یک کشور هرگز نمی تواند به توسعه همه جانبه دست یابد و برای رسیدن به این منظور بهترین سرمایه گذاری، ایجاد بستر کارآفرینی پایدار و ترویج آن در سطح مناطق روستایی می باشد، زیرا فرد کارآفرین این قابلیت را دارد که ضمن شناسایی منابع، فرصت ها و مشکلات موجود، به ابداع راهکارهای نوین در جهت رشد ابعاد مختلف روستا و محیط خود همت گمارد.