بررسی محیط زیست توده های مرجانی جزایر لارک در خلیج فارس

جزیره لارک با 7/5 کیلومتر مربع مساحت، ازمهم ترین مناطق شناخته شده در ایران جهت تجمعات مرجانی است. توده های مرجانی از تجمع ارگانیسم های کوچک که اساس ان ها ازمرجان ها و جنس آن ها از کربنات کلسیم می باشد، تشکیل شده اند. بیشتر از هزاران سال طول می کشدکه این تجمعات در محیط های دریایی ساخته شوند. مرجان های حاشیه ای (Fringing reefs) خطوط ساحلی را تشکیل می دهند که در حاشیه خشکی قرار دارند. این نوع ریف ها مستقیما به ساحل متصل می باشند و غالبا به صورت رشته های ممتدی دیده می شوند. این نحوه استقرار به هنگام جذب به وضوح درجزیره لارک دیده می شود. مرجان های حاشیه ای (یاکناری) در این جزیره به عنوان یک سد حفاظت کننده ساحل در برابر امواج دریا می باشد وموجب حفاظت بنادر و تاسیسات دریایی می شوند. متاسفانه آب سنگ های مرجانی این جزیره به شدت تحت تاثیر صدمات حاصله از فعالیت های انسانی قرار گرفته اند. پدیده های طبیعی مانند وقوع طوفان نیز در صدمات وارد شده به این جزایر موثراند. آبسنگ های مرجانی جزیره لارک نزدیک به آستانه تحمل اکولوژیک خود واقع شده اند، و تغییرات دمای آب و نیز شوری زیاد باعث عدم رشد و توسعه آن ها در این منطقه گردیده است.