واکاوی سرمایه اجتماعی ومدیریت دانش

شواهدتجربی درجوامع مبتنی بردانایی اهمیت فرایند خلق جذب بکارگیری و انتقال دانش را درارتباط با سرمایه اجتماعی سازمانها به طورا شکارنمایان می سازند امروزه دانش یک سرمایه تلقی میشود و دارای دانشی ملت ها راهی برای مشارکت کشورهای درحال توسعه درانقلاب دانشی به شمار می اید که درکاهش فاصله بین کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته نقش دارد برای دستیابی به توسعه مبتنی بردانایی مدیریت دانش یک رکن اساسی است چنانچه دانش به صورت اصولی مدیریت نشود ودانش فردی به دانش جمعی تبدیل نگردد نمی توان آن را به عنوان رکن توسعه قلمداد کرد هدف اصلی این مقاله کمک به توسعه مفهوم سرمایه اجتماعی و نقش آن درمدیریت دانش بوده که تاثیر بسزایی درتوانمندسازی کارکنان کارافرینی انباشت سرمایه انسانی و نهایتا اقتصادنوین دارد دراین مقاله ابتدا چارچوب تئوریکی سرمایه اجتماعی ارایه شده و سپس برمبنای زیرساختهای مدیریت دانش به وضعیت سرمایه اجتماعی می پردازد یافته های این بررسی ازعوامل تسهیل کننده و توسعه دهنده یک چارچوب یکپارچه که برای مدیریت اموردشوار لازم می باشند حمایت کرده و مزایای اینده ی مدیریت این امور را بامدنظرقراردادن ارتباط آن با چندین عامل اجتماعی برمی شمارد