ارزیابی توان تفرجی پارک های جنگلی با تکیه بر فاکتورهای مؤثر در تفرج، مطالعه موردی: پارک جنگلی سرخه حصار

ارزیابی توان تفرجی به معنای تعیین قابلیت سرزمین برای کاربری اکوتوریسم و تفرج است. در اینمطالعه ابتدا با استفاده از مدل مرسوم کاربری توریسم و 5 پارامتر اکولوژیکی (شیب، جهت، ارتفاع ازسطح دریا، پوشش گیاهی و خاک)، مناطق مناسب برای استفاده تفرجی به دو شکل متمرکز و گستردهدر پارک جنگلی سرخهحصار شناسایی شد. نتایج نشان داد که 297/223 هکتار از سطح پارک توان تفرج گسترده طبقه 1 86/465 هکتار توان تفرج گسترده طبقه 2، 1/126 هکتار توان تفرج متمرکز طبقه 1 و 137/417 هکتار توان تفرج متمرکز طبقه 2 را داشته و 16/212 هکتار از سطح پارک حفاظتی است. با بررسی های میدانی مشخص شد که یکی از مشکلاتی که سبب افزایش ناهنجاری درطبیعت پارک می شود، عدم توجه به کلیه عوامل اساسی مؤثر در تعیین قابلیت تفرجی پارک (امکاناتتفریحی و منابع آبی) می باشد. به همین منظور برای ارزیابی استفاده مناسب گردشگران از مکان هایتفرجی از مصاحبه حضوری با پرسشنامه استفاده شد. همزمان با این ارزیابی، کلیه نقاط مربوط به منابعآبی و امکانات پارک شناسایی شده و به منظور تهیه نقشه منابع آبی و امکانات پارک با GPS ثبت شد.همچنین موقعیت کلیه نقاط داخل طبقات تفرجی، که در آنها پرسشنامه توزیع شده بود نیز ثبتگردید. نتایج نشان داد استفاده مردم از پارک مطابق طبقهبندی صورت گرفته نبوده و تفرج با امکانات،جاذبه ها و منابع آبی پارک ارتباط مستقیم دارد. لذا این فاکتورها به عنوان لایه های اطلاعاتی مثبت بانقشه توان تفرجی بدست آمده رویهم گذاری شده و نقشه نهایی توان تفرجی پارک بر اساس این عواملبدست آمد. نتایج نهایی نشان داد که روش متداول با وجود کارآیی بسیار، بدلیل در نظر نگرفتن کلیهعوامل مؤثر در تفرج، نیاز به وارد کردن لایه های اطلاعاتی دیگری علاوه بر عوامل اکولوژیکی دارد.