تحلیلی بر سطح توسعه یافتگی شهرستان های استان کردستان با استفاده تطبیقی از تکنیک های PROMETHEE و SAW

امروزه، کاهش نابرابری در بهره مندی از امکانات جامعه و همچنین شناخت درجه توسعه یافتگیمناطق مختلف به خصوص در کشورهای در حال توسعه به منظور انجام برنامه ریزی اصولی امری ضروریمی باشد. در این میان، برای دست یابی به تعادل فضایی باید طبق اصول و ضوابط صحیح علمی عملکرد، تا تعیین سطوح توسعه یافتگی مناطق باعث افزایش دسترسی و رفاه ساکنان مناطق و استفادهبهینه از امکانات و خدمات گردد. هدف این پژوهش تحلیل سطح توسعه یافتگی نقاط شهریشهرستان های استان کردستان و شناسایی مناطق توسعه یافته و در ادامه اولویت بندی برنامه های توسعهمی باشد. این پژوهش از نظر نوع کاربردی، از نظر ماهیت به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد. در اینپژوهش با استفاده از 30 شاخص موجود در نتایج سرشماری سال 1385 و در ابعاد اقتصادی، اجتماعی،زیربنایی و کالبدی به ارزیابی سطح توسعه یافتگی شهرستان های استان کردستان پرداخته شده است.برای وزن دهی به شاخص ها از نظرات 14 نفر از متخصصان برنامه ریزی شهری و روستایی استفاده شدهاست. رتبه بندی سطح توسعه یافتگی شهرستان های استان کردستان با استفاده از مدل promethee و saw نشان می دهد، شهرستان های سنندج، سقز و مریوان دارای بیشترین سطح توسعه یافتگی و شهرستان های سروآباد، دیواندره و کامیاران کمترین سطح توسعه یافتگی را دارا بوده اند.