آموزش مهندسی درایران: محتوا وروش مقایسه ای بابرخی کشورهای صنعتی

مقایسه محتوا و روشهای اموزش مهندسی درکشور ایران و برخی ازکشورهای صنعتی با تطبیق موردی میتواند نشان دهنده تفاوتی اساسی درفلسفه اموزش عالی درایران و کشورهای پیشرفته باشد که به نگاه تاریخی ما به علم به عنوان فضیلت و نه به عنوان ابزار برمیگردد با این حال چنین مطالعه ای را میتوان به سطوح عملی تر اموزش تعمیم داد و اموزش مهندسی به عنوان یک یک روش تجربی را با موزش آن درقالب اموزش یافته های تاریخی مقایسه کرد این مقاله را میتوان درطی دهه های اخیر دنبال کرد و ازجمله به محتوای اموزش ابزارهای اموزش حجم اموزش دوره های کاراموزی و قابلیت کارفرینی دانش اموختگان پرداخت ازنگاه دیگر میتوان روش پذیرش دانشجو و تعداد پذیرش طول دوره تحصیل محتوا ی دروس عمومی ساختارنظام اموزشی و نقش دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری دراموزش را مقایسه کرد هسته های ااموزشی - پژوهشی ازسویی ارایه دروس و اجرای پژوهش را با هم می امیزند و ازسویدیگر به عنوان واحدهای مستقل مالی به فعالیت پژوهشی می پردازند و این میتواند ازتفاوت های اساسی نظام اموزشی ایران بانظامهای اموزشی - پژوهشی باشد دراین تحقیق به عنوان نمونه مقایسه ای درساختار و محتوای اموزش مهندسی مکانیک دردانشگاه های ایران المان انگلستان و امریکا انجام شدها ست ای مطالعه متوجه روشها و محتوای اموزش است نه نتایج آن دربخشهای پژوهشی و فنی باانشان دادن کاستیهایی دربه روز کردن محتوا وروش به ارایه مفاهیمی نو درفلسفه اموزش مهندسی وابزارهای آن ازجمله اموزش دانشجو محور اموزش مبتنی برمسئله و اموزش درمحیط سرشار ازفناوری پرداخته شدها ست