اخلاق و نظریهی نفس در اندیشهی استیچ: آوردگاه روانشناسی اخلاق وعلوم شناختی

استیفن استیچ یکی ازنام دارترین روانشناسان و فیلسوفان حوزه های اخلاق و ذهن است وی با بهره گیری و تلفیق سنت های روانشناسانه و فلسفی درحوزه های مذکور به مرجع بسیاری ازپژوهشهای معاصر درروانشناسی اخلاق و فلسفه ی ذهن بدل گشته است پژوهش حاضر باادعای اینکه نفس شناسی جهان شناسی و خداشناسی فیلسوفان سامان نظریه ی اخلاق آنان را برخواهدساخت به تاثیر نظریه ی نفس استیچ درنظرگاه اخلاقی وی خواهد پرداخت براین اساس نخست به تحلیل فرااخلاق نظریه ی اخلاق وی دردوساحت معرفت شناسی و وجود شناسی پرداخته و سپس با ارزیابی نفس شناسی وی درصدد یافتن نسبت های مابعدالطبیعی میان نفس شناسی و نظریه ی اخلاق وی برخواهیم آمد درپایان بااشاره به اینکه تلقی غیردوگانه انگار و شناختی استیچ درنفس شناسی چگونه ساحت های یادشده را متاثر نموده به نگرش وی مبنی برگذار ازروانشناسی متعارف اخلاق به روانشناسی شناختی و رهیافت های ازمایشگاهی وی درسامان نظریه ی اخلاق خواهیم پرداخت