یادگیری تجربه ای وجودی

در طی سال های اخیر پیتر جارویس به طور مدوام مدل فرآیندهای یادگیری خود را اصلاح نموده است. تحقیقات گذشته خود را بر مبنای تحقیقات پایه ای آزمایشی بنا نهاد. اولین مدل نظریه یادگیری بزرگسالان در بافت اجتماعی در سال 1987 منتشر گردید. در آن زمان به ماهیت وجودی یادگیری به طور ضمنی پی برده بود اما بیشتر جهت گیری آن به سمت درک جامعه شناختی بود در حالی که نظریه های روانشناختی یادگیری غالب بوده است. اما در پژوهش های بعدی خود به صراحت پی برد که یادگیری یک پدیده وجودی استو برخی از نظریه ها از جمله: رفتارگرایی، شناختی، اجتماعی تجربه ای به طور ضمنی تاکید بر ماهیت وجودی دارند در عین حال ابزارگرایان به واسطه تاکیدشان بر سیاست ها و استراتژی های در مورد شکست یادگیری، یادگیری را دارای ماهیت وجودی می دانند. بنابراین یادگیری در کلیت زندگی فرد دارای ماهیت تجربه ای و وجودی می باشد.